Zullen we naar Zweden gaan?

"Jeetje, het is wel warm hier!
En ik word niet goed van al dat stof,
Die klussen op het land, wat een werk zeg,
De ramen kan ik iedere week wel doen,
Die vliegen en andere insecten prikken me lek,
En die leemgrond is geen doorkomen aan, het lijkt wel beton,
Juan aqua al weer bellen omdat het water op is,
De duiven die op mijn nieuwe stoelkussens schijten,
En van al dat zweet krijg ik jeuk,
De auto die als vuilniswagen fungeert ziet er niet uit,
Werken met deze temperaturen is zowat niet te doen,
Soms ben ik niet vooruit te branden,
Al dat kalk in het water betekent weer de badkamer poetsen,
En al die zwerfhonden vind in zielig,
En dat slapen met die warmte, pffffffff.........
Iedere dag twee keer vegen, ook een karwei,
En ik stond bij de winkel voor een dichte deur omdat het al weer een feestdag is"

Waarop Bert heel droog en rustig zegt " zullen we naar Zweden gaan?"
Neeeeeeeeeee, geen goed plan omdat ik steeds meer van mijn Spanje ga houden! En af en toe ongenuanceerd klagen is heerlijk!

Elke dag is een cadeautje........

Als ik opsta en de deuren open,
Als ik de kleurrijke pracht zie van de bomen en bloemen,
Als ik de vele vogels hoor fluiten,
Als ik het pasgeboren geitje van de buurman hoor mekkeren,
Als ik het prachtige warme licht ervaar,
Als ik een hagedis met regenboogkleuren voor bij zie gaan,
Als ik de rust en de ruimte van de natuur voel,
Als ik een kopje thee drink op het terras,
Als ik de wind door mijn haren voel,
Als ik de stilte om mij heen beleef,
Als ik de gele velden zie die gekleurd zijn door zon,
Als ik zwaai naar de wandelende dametjes met strohoedjes op,
Als ik een rijtuigje met paarden voorbij zie galopperen,
Als ik niet weet welke dag het is,
Als ik de druiven zie die geplukt kunnen worden,
Als ik de vijgen ontdek die bijna rijp zijn,
Als ik mag mijmeren en dromen,
Als ik Bert zijn dagelijkse ochtendduik zie nemen,
Wat ben ik dankbaar voor al die cadeautjes!

Zomaar een dag

Manlief ligt lekker in de hangmat. Hij heeft vanavond heerlijke paella gemaakt in de buitenkeuken. Daar hebben we lekker van gesmikkeld. De troep heb ik net opgeruimd. De ramen staan allemaal open zodat het lekker kan doortochten. Het is behoorlijk warm in huis. Dat merken we alleen als we gaan slapen omdat we verder de gehele dag buiten zijn. Hoewel, ook daar is het warm maar dat is toch anders.
En wat geniet ik daar ontzettend van, altijd buiten zijn. Het licht, de rust en de ruimte, de vrijheid, de geuren, de kleuren...........wat is dat toch fijn. Het verveelt me nog geen moment.
Vanmorgen fit op gestaan. De bloemen en planten water gegeven en genoten van al die kleuren. Ondanks dat het hier zo droog is valt het me op dat alles nog groeit, bloeit en mooi groen is. De akkers zijn nu geel maar dat is ook een mooi gezicht vind ik. De plantjes, de verkleurbloem heten ze, die ik gisteren in de grond heb gezet waren de nacht goed doorgekomen. De gezellige oranje kleur lachte me tegemoet.
Daarna samen met Bert een bakkie thee gedronken. Natuurlijk heeft Bert eerst zijn dagelijkse ochtendduik in het zwembad genomen. Ondertussen kwam de geitenboer langs met zijn kudde. De bellen van de geiten hoor je al van verre. Inmiddels een vertrouwd geluid.
De bedoeling was om op het land aan de slag te gaan. De tipi kan immers elk moment bezorgd worden. Het was Bert echter niet zo goed bevallen gisteren vanwege de warmte. Hij verklaarde ons voor gek dat we daar stonden te zagen, te strimmen en dode bomen aan het opruimen waren. Het zweet gutste ons van het lijf en er werden liters water gedronken.
Bert ging dus boodschappen doen. Ik deed voor de zoveelste keer een poging om de vetvlekken van de keukenvloer af te krijgen. Had weer een ander middeltje gevonden maar ook dit mocht niet baten.
Daarna koffietijd, samen dronken we een cafe con leche en aten we een broodje. We keken of er boekingen binnen waren gekomen en leuke mailtjes. Weinig bijzonders stond er in onze "postvak in". De komst van de eerste jongere, een meisje van 15 jaar, is uitgesteld vanwege paspoortperikelen. We hopen dat ze volgende week komt. Wij zijn klaar voor de begeleding en hebben er zin in.
Bert heeft bij gastenkamer Azul op het terras blauwe tegeltjes gelijmd. Lekker fris en een leuk detail. Bij het witte huisje in de tuin, wat nergens toedient maar wel leuk is, waar de buitenkeuken staat zijn ook gekleurde tegeltjes gelijmd. Ook leuk. De lamp met krullen en tierelantijnen aan het witte huisje is vervangen door een leuke lamp van zink. De staande krullamp bij het zwembad ligt nu ook in de container. Bert heeft daar een roestvrijstalen lamp neergezet. De overige drie komen ook nog langs het zwembad te staan. Allemaal meegenomen vanuit Meppel, daar lagen ze al tijden in de garage.
Aangezien ik nog wat bloempotten over had ben ik maar weer eens op zoek gegaan naar stekjes van de aloe vera. Het gevolg was dat mijn armen weer onder de schrammen zitten. Nadat ik de potjes her en der in de tuin had gezet ben ik nog wat gaan harken. En wederom meters en meters slangen van het land gehaald. Die zijn voor de irrigatie maar inmiddels allemaal lek of poreus. Overal kom je die dingen tegen hier, inmiddels ligt er al een paar kilometer bij de punto limpio (de stort). Irrigatiewater hebben we nog niet, daar gaan we volgend jaar maar eens achter aan. Alles op z'n tijd.
Nog even een wasje gedraaid en opgehangen en in een mum van tijd is het ook droog. Je kunt er bijna bij blijven staan.
Inmiddels even de website opgezocht van de gemeente Alora omdat het daar feria is deze week. Elke dorp heeft een feria hier, een feestweek met muziek, theater, dans, drinken en eten. Ja, feesten kunnen ze hier wel. Morgenavond gaan Bert en ik eens kijken wat er allemaal te beleven valt.
Ja en toen was het tijd voor een duik in het zwembad. Even een aantal baantjes trekken. Wat is dat een heerlijkheid, elke dag weer. Bert verzorgde het borreltje en op het trapje spraken we nogmaals uit dat we het heel goed hebben hier.
Bert veegt de terrassen even en ik breng gauw nog even alle verzamelde troep van vandaag naar de container in Zalea. De vuilniswagen komt hier namelijk niet. Bij terugkomst neem ik mij voor om binnenkort echt eens de auto te gaan wassen van binnen en buiten. Het is net een vuilnisbak en van al dat stof krijg je spontaan een allergische reactie. Tjonge, jonge. En dan te bedenken dat ik het in Utrecht bijna wekelijks deed.
Het is 23.55 uur en Bert ligt nog steeds in de hangmat, hij slaapt. Mooi laten liggen. Ik hoor de krekels, de cicades, de kikkers, de gekko's, verder is het stil. Hoewel..........in de verte hoor ik een hond blaffen. Er komt net een smsje binnen van een zus van Bert die op vakantie is in Torremolinos. Maandag komt ze hier met man, kinderen en aanhang en blijven een nachtje slapen. Weer gezellig. Oh jee, Jos komt maandag ook om de tafel en de deur te brengen en eet mee. Helemaal goed want maandag hebben we de heeeeeeeeele grote eettafel waar ik me zo op heb verheugd.
Bert een kus geven en dan ga ik mijn mandje in, nog even lezen in het boek van Anna Enquist, de thuiskomst. Best de moeite waard. Ik zie op mijn weblog dat het hier nog 26 graden is.
Het was zomaar een dag, een heerlijke dag!

De multifunctionele ton

Puin ruimen met een ton,
Keien verzamelen in een ton,
Grind sjouwen met een ton,
De was gaat in een ton,
Hout halen met een ton,
Onkruid wieden met een ton,
Terracotta tegels vervoeren in een ton,
Cement gaat in een ton,
Lege flessen verzamelen in een ton,
En deze tonnen kopen we bij een bazar, ik noem het altijd "de Chinees". Deze winkel van sinkels waar van alles te koop is worden hier in de buurt gerund door Chinese mensen. Vandaar dat ik regelmatig even zeg " ik ga nog even langs de Chinees hoor". "Al weer tonnen halen?" "Ja, alweer tonnen halen". We gebruiken de tonnen voor bijna alles. En voor 2 euro kun je een hoop plezier hebben van zo'n ton.
Stevig met twee handvatten er aan, kunnen nauwelijks kapot, mooie vorm, robuust, beetje lomp, ruiken lekker naar plastic..... Ik ben er dol op!
Onlangs vertelde een gast dat onze tonnen helemaal trendy zijn in Nederland en dat je ze in vele kleurtjes kan kopen.
Toen ik ontdekte dat je hier de tonnen ook in andere kleurtjes kon krijgen heb ik er meteen een aantal gekocht. Tja, die waren toch wat duurder. En de tonnen zijn er ook nog een maatje kleiner. Daar hebben we er twee van. En Bert vertelde dat ze er ook nog in een soort platter formaat zijn. Leuk als broodmand misschien? Ik weet, er komt een soort hebberigheid in mij los als het om tonnen gaat.
Planten staan nu ook in tonnen,
Oh ja en we hebben een kruidenhoekje met................tonnen!

Spontaan

Een leuk woord en ik krijg ook allerlei leuke associaties met het woord spontaan. Nieuwsgierig, ondernemend, impulsief, vrolijk, aandacht, onverwachts, direct, energie, overgave, sensitief, extravert.................. En dat is natuurlijk mijn beleving.
Ik kan me nog goed herinneren dat er een tijd was dat mensen bij ons thuis in- en uitliepen. Ik was nog een kind, later een puber, en die zoete inval vond ik gewoon en ook beregezellig. Vrienden en vriendinnen bleven eten en logeren. Toen ik vervolgens zelf volwassen werd stond de deur ook open voor iedereen. Mensen kwam spontaan bij mij langs en ik stond spontaan op de stoep stond bij anderen. Meeeten was prima ook al dacht je niet genoeg te hebben. Je rukte nog een potje open of er lag nog wel wat in de diepvries. Rustig een kopje koffie drinken met wat lekkers was gezellig ook al hijgde die deadline van morgen in je nek. Iemand die langs kwam om even wat te vertellen, wat het ook maar was, altijd leuk. Het poetsen kon immers ook op een andere dag.
Vervolgens kwam de trend, of is die er nog steeds, van overvolle agenda's. Zelf deed ik er ook stevig aan mee. Ik heb mijn agenda's van de laatste tien jaar ritueel weggegooid toen ik afscheid nam van mijn laatste werkgever. Ik kreeg het spaansbenauwd toen ik de eerste acht agenda's doorbladerde. Vol gekalkt met inkt in alle kleuren, post it geeltjes in alle maten over de tekst heen geplakt en soms nog arceringen met van die fluorstiften. Overuren draaien, 's avonds nog stukken lezen, regelmatig naar de sportschool, het sociale netwerk een beetje bijhouden, aandacht voor het gezin. Alles werd gepland wat er maar te plannen viel.
Toch ben ik de spontaniteit gelukkig nooit helemaal kwijt geraakt. In Meppel kwam vriend Bert regelmatig even aanwaaien voor een bakkie en een praatje. Spontaan een borrel drinken in de kroeg met Miranda. Alma die belde op het werk om even te gaan lunchen. Jan die 's avonds laat nog een wijntje kwam drinken. Even een kopje thee drinken bij de buurvrouw en later spontaan een bakje met bonen uit de tuin komt brengen.
Na wat levenservaringen ben ik een aantal jaren geleden gestopt met het fenomeen "de overvolle agenda", wat een achterlijk gedoe om alles vol te plannen. Ik voelde me er ook niet meer prettig bij of had ik het niet meer nodig?
Toen ik voor ons vertrek naar Spanje spontaan een vriendin belde om langs te komen en even bij te kletsen kon er een afspraak gemaakt worden voor over twee maanden. Gekkenhuis! Haar agenda stond vol, vol, vol. Een andere vriendin kon, of wilde, niet eens een afspraak maken. Er zat geen overzicht meer in de vol geplande agenda. Na vele zuchten, pffffffff en andere vermoeide geluiden hebben we maar opgehangen.

Waar is de spontaniteit gebleven...........tijdelijk op reis naar elders?

Hier in Spanje kwam ik de spontaniteit weer tegen. Wat een vrolijkheid!
Betty en Frank uit Alora die een bakkie of een borreltje komen doen. Peggy en Marc uit Belgie die hier ineens met de camper voor de deur staan. Tien jaar geleden ontmoet in Turkije en daarna ook nooit meer gezien of gesproken. En door facebook elkaar weer gevonden. Gezellig bijkletsen en ze bleven ook eten en slapen. Heerlijk toch die spontaniteit. Jan, de broer van mijn vriendin Ria, die spontaan een weekje komt terwijl het huis nog niet eens klaar was. Altijd welkom en daar kwam ie. Bert en Esther die elkaar in november 2009 ontmoet hebben op onze "tot ziens borrel" kwamen samen ook spontaan een aantal dagen in Spanje. Geweldig toch! Afgelopen zaterdag kwam er een auto het erf op en daar stapten zes mensen uit. Mijn neef Rick met zijn gezin uit Nerja met Roelof, ook een neef van mij, en zijn vriendin Esther. Roelof had ik al jaren niet meer gezien of gesproken. Wat ontzettend leuk was dat.
En dan zijn dit nog maar een aantal spontane acties, inmiddels zijn er weer vele en ik hoop dat er nog heel veel mogen volgen. Bert en ik gooien er regelmatig iets spontaans tegen aan en dat bevalt ons super.

Tja en die agenda dan? Voor mijn vertrek uit Nederland kocht ik nog een kittig wit agendaatje die al meer dan een half jaar ongebruikt in mijn tas ligt. Nou ja ongebruikt, ik heb er wat verjaardagen in gezet en dat is het. We gebruiken de kalender van de website voor de boekingen, en nu ga ik mezelf tegenspreken, want ik hoop dat die wel vol komt te staan!

Maar hoe dan ook, leve de spontaniteit!

Een artikel van ons in het Algemeen Dagblad/Utrechts Nieuwsblad: "Stel volgt droom in Spanje"

Even klikken op het artikel en dan wordt ie groter en beter leesbaar.

Een leuk artikel vind ik!