Alegria de la vida y mas de Bert en Margreet

dinsdag 7 september 2010

Dwangmatig..................niet meer nodig!

Regelmatig een nieuw shirt of een nieuwe broek online bestellen bij Esprit, niet meer nodig
Elk moment van de dag denken aan lippenstift opdoen, niet meer nodig
Contact onderhouden met vrienden omdat het hoort, niet meer nodig
Me druk maken of mensen het wel naar hun zin hebben, niet meer nodig
Regelmatig wat lekkers kopen bij de benzinepomp, niet meer nodig
Status hebben in een baan, niet meer nodig
Aardig gevonden willen worden door de hele wereld, niet meer nodig
Op mijn tenen lopen, niet meer nodig
Een overvolle agenda hebben, niet meer nodig
Gewaardeerd worden om wat ik allemaal doe, niet meer nodig
Zeggen dat ik het druk, druk, druk heb, niet meer nodig
Voor een feestje vijf verschillende setjes kleding uitproberen, niet meer nodig
Als een dolle moeten poetsen in huis, niet meer nodig

Al dat dwangmatige gedrag...............het is niet meer nodig.
Het is fijn dat ik van mezelf gewoon mag ZIJN!

donderdag 2 september 2010

Mijn lampenvriendinnetje






Ze hangt!
Toen ik bij Bert ging wonen in Utrecht heb ik mijn lampenvriendinnetje besteld via internet. Ik wilde graag wat meer kleur in huis en ik vond de hal een mooi plekje voor haar. Toen ik het lampenvriendinnetje uitpakte straalden de kleuren mij tegemoet. Rose, groen, geel, blauw, rood en oranje. Voor Bert was het echter een beetje schrikken. Ik zag dat de lamp van plastic was maar dat kon ook niet anders voor dat geld. Ik vond het des te grappiger. Pa heeft haar keurig opgehangen al was de lamp wel wat scheef. Eigenlijk maakte mij dat niet uit, ik vond het goed passen bij deze lamp. Ik ben gauw naar de Blokker gegaan om van die kaarslampjes te kopen want dan zou mijn lampenvriendinnetje compleet zijn.
Tja en toen moest ik zo nodig emigreren. Het lampenvriendinnetje werd zorgvuldig ingepakt met van dat bubbeltjesspul en ik had beloofd dat ik ook in Spanje weer een mooi plekje voor haar uit zou zoeken.
Na maandenlang in een container vertoefd te hebben bij de verhuizer kwam ze heelhuids aan in Spanje. Ik glimlachte toen ik de doos in handen kreeg waarop stond " de gekleurde lamp". Ze werd eerst in de toekomstige woonkamer neer gezet maar het werd me al snel duidelijk dat dit niks ging worden. Het plafond was veelste laag voor mijn lampenvriendinnetje. Graag had ik haar in mijn kantoortje willen hangen maar helaas is dat kantoortje er nog niet en dat gaat ook nog wel even duren. Dus het werd de schuur, niet leuk natuurlijk. Na een poosje heb ik haar verhuisd naar mijn washokje en opslagplaats. De doos lag inmiddels vol stof en uitwerpselen van de gekko's. Dat vond ik niet ok. In mijn washokje was ze inmiddels uitgepakt en lag onder het zilveren sprei van de vorige bewoners. Kitsch en kitsch lagen bij elkaar in de buurt en dat moet wel goed geweest zijn.
Regelmatig maakte ik plannen om de lamp op te hangen en ik droomde dat mijn lampenvriendinnetje al hing. Bert heeft andere interesses dan mijn lamp dus ik moest mijn plan trekken. Boven de grote tafel buiten onder de valse peperboom leek me een geweldig plekje. Alleen licht van waxinelichtjes en olielampen is reuze knus maar ik zag het eten op mijn bord niet liggen. Mijn lampenvriendinnetje kon dit euvel verhelpen. Zeker weten!
Toen mijn vader en moeder bij ons waren greep ik mijn kans. Ik vroeg mijn vader of hij mijn lievelingslamp op wilde hangen. Dat wilde hij wel en ook Bert begon spontaan te helpen. Er moest een electriciteitsdraad over een hoge tak gegooid worden. De trap werd op de tafel gezet en pa klom naar boven. Vervolgens werd het gooien en gooien maar het snoer ging niet over de tak. Het snoer was koppig zeg maar of......... Het was een grappig gezicht en ma en ik begonnen zachtjes maar later steeds harder en harder te lachen. Pa ging rustig door met gooien. Bert, inmiddels ook doordrongen van het feit dat ik blij gemaakt kon worden met een hangend lampenvriendinnetje, bond een steen aan het snoer en jawel hoor daar ging ie. Vervolgens het snoer via de johannesbroodboom en de koelkast naar het stopcontact geleid.
Pa merkte op dat ie niet recht boven de tafel hing. Gelukkig niet, dat past ook helemaal niet bij deze lamp. Het hoeft allemaal niet zo te kloppen. Van de mooie kaarslampjes deden er een paar niet meer, toen maar gewoon verschillende Ikea spaarlampen er in gedraaid. Ook goed. Daar hing ze in vol en kleurrijk ornaat................mijn lampenvriendinnetje! Inmiddels hangt ze er al een tijdje. De regen doorstaat ze en ook de felle zon. De kleurtjes zijn wel wat vervaagd en inmiddels huizen er allemaal beestjes in. Ook de spinnetjes maken er prachtige kunstwerken in. Alle gasten en andere mensen die bij ons komen reageren op mijn lampenvriendinnetje. Je kunt er niet om heen lijkt het wel. Ze zou het symbool kunnen zijn van onze finca, ons leven, ons gezinshuis, onze B&B Alegria de la Vida. Kleurrijk, dynamisch, energie, gezellig, licht, ZIJN...................