In het voorjaar kikkervisjes vangen, meenemen naar huis en wachten tot het kikkers worden. Ze mochten in de bijkeuken staan en ik deed ze in de bak waar voorheen guppies in leefden. Op den duur had ik namelijk zoveel guppies, de mannetjes hadden prachtige kleuren, dat ze elkaar op gingen vreten. Gelukkig kregen mijn broer en ik daarna een hamster. Wij noemden ze Mira en Martha van de fabeltjeskrant. En later een cavia, ik geloof dat ie Markoes heette. Onze poedel Maxel kwam daarna.
Ik vond het prachtig om als meisje in de natuur te ravotten en te ontdekken wat er allemaal aanwezig was. En natuurlijk kwam ik dan met vieze kleding of een winkelhaak in m'n broek weer thuis. Met het slootje springen ging het soms wel eens mis......
Verstoppertje spelen in de velden met korenbloemen en klaprozen. En bij vertrek nam ik een groot veldboeket mee naar huis.
Voor mijn verjaardag of Sinterklaas stond er altijd wel een dierenboek, een plantenboek of een encyclopedie op mijn verlanglijstje. Uren was ik daar zoet mee. In een speciale klapper ging ik dan stukjes schrijven over bepaalde dieren of bloemen. Plaatjes knipte ik uit tijdschriften of ik tekende ze over met carbonpapier.
Met opa van Boven kon ik uren in de varkensschuur vertoeven. Eten geven, stro verschonen en andere klusjes. En als een zeug moest bevallen dan vond ik dat prachtig. Ik mocht dan helpen de biggetjes schoon te maken met stro. De biggetjes waren zo heerlijk zacht en mooi roze. Als opa klaar was in de schuur mocht ik een ijsje pakken uit de grote vrieskist die in de schuur stond. En soms maakte oma krentjebrij.
Ook ging ik wel eens mee met opa de Jong die een tijd lang schaapherder was. En tja ook van deze dieren vond ik de lammetjes zo leuk. Toen ik nog een grietje van twee jaar ofzo was ging ik bij deze opa en ook oma wel eens afrikaantjes plukken in de tuin. De liefde voor bloemen en dieren zat er dus al jong in. Opa en oma waren er minder blij mee maar gelukkig moesten ze er ook wel om lachen.
In het weekend ging ik regelmatig met pa, ma en broerlief naar het bos. Van alles werd er dan uit het bos meegenomen om een kijkdoos te maken of kusntwerkjes van de kastanjes. In de zomervakantie gingen we altijd naar zee, uren kon ik langs het strand wandelen en schelpen, zeesterren en stenen verzamelen. Op de zee was ik verliefd, ik kon er dagen in doorbrengen vooral als de golven hoog waren.
Op de lagere school was het dan ook duidelijk dat ik dierenarts wilde worden. Ik zou zieke dieren beter gaan maken en ik wilde wonen op een boerderij. Op de HAVO besefte ik dat ik daar wel heel hard voor moest gaan studeren. Die plannen heb ik dus maar bijgesteld en bovendien kwamen er ook andere interesses.............
Tijdens mijn studie NLP heb ik een kaartenspel gemaakt met 100 verschillende "wat"-vragen. Een vraag die in het spel staat is" wat waren jouw interesses als kind? Nou dat is dan weer duidelijk!
Inmiddels zijn we 30, nou ja 35, 40 jaar verder en ik ben nog steeds dol op de natuur. Het geeft me rust, inspiratie, energie, vrolijkheid, verbondenheid.........Ik ben me daar weer bewust van geworden nu ik op het platteland woon in Spanje. Als ik in de weer ben met diertjes, bloemetjes, bomen, bergen, zee enzo dan voel ik me weer het huppelende meisje van toen.
Ondanks dat we nog geen televisieaansluiting hebben geniet ik iedere avond van de meerdelige serie " de familie gekko" die zich afspeelt bij ons op het terras als het donker is. Wat een grappige beesten zijn dan als ze in de buurt van de lamp zijn op jacht naar insecten.
Onlangs zat onder een zonnebed een heuse slang van ongeveer 1.30 meter. Tegenwoordig kunnen we lekker googlen en dit bleek een trapslang te zijn. Prachtig om zo'n beest te bestuderen en hem vervolgens in een gat van het terras zien verdwijnen.
Ineens zag in in de tuin een boom staan met geel/oranje vruchten er aan. Ik had ze al wel zien liggen in de supermarkt. Dit blijken nispero's te zijn. Ze zijn lekker zoetzuur. Ga maar eens proberen om er jam van te maken. Ook de vijgenbomen, amandelbomen en olijfbomen hangen al weer vol met kleine vruchtjes. En de granaatappelboom heeft op dit moment prachtige oranje bloemetjes waar straks de vruchten weer aan komen. Ik verheug me er nu al op om de olijven straks te gaan wecken. En als de oogst voldoende is gaan we er olie van laten maken. Geweldig toch om eigen olijfolie te gebruiken.
Inmiddels zijn er vele stekjes in het water gezet en de eersten zijn de grond in gegaan; geraniums, klimop, oleander. Heerlijk werk dat wroeten in de grond met m'n handen. En dat heb ik van geen vreemde mama!
De konijnen zijn verdwenen uit de tuin en het terras. Ze hadden beste holen gemaakt in de tuin, onder het terras door en bij het zwembad kwamen ze weer tevoorschijn. Op het land springen ze nog wel vrolijk rond.
De duivenjonkies in de olijfboom zijn uitgevlogen.
Wilde bloemen in overvloed, de klaprozen en verschillende margrietjes zijn mijn favorieten. Bert heeft een bosje voor me geplukt en op een vaasje gezet. Dat ontroert me.
Wandelen in de bergen van El chorro en grote roofvogels spotten. De steenbokken (daar ben ik er zelf eentje van) zijn er maar ik heb ze nog niet gezien. Dat gaat ongetwijfeld nog gebeuren.
We wonen nu vlakbij de Middellandse Zee maar toch heeft de Atlantische Oceaan mijn voorkeur. Het is een paar uurtjes bij ons vandaan maar het is een lust om er te zijn. De kracht van de zee, de kilometers lange ongerepte stranden vind ik van een overweldigende schoonheid. Ik voel me dan niet meer dan een zandkorrel en dat is lekker veilig. De grootsheid om me heen........wauw!
En wat is het fijn om zo over je eigen land en de omgeving te lopen en van alles te ontdekken. Daar word ik nou vrolijk van. En dan nog steeds het liefst met oude kleding aan en rubberen laarzen. Krassen op mijn arm van de palmbomen, alles vies van de leemgrond...........
Toen en nu.............meisje en vrouw.........liefde voor de natuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten