Alegria de la vida y mas de Margreet y Bert: mei 2010

Esther is druk met de voorbereidingen voor de Inspectie Jeugdzorg en geeft voorlichting over de juridische kaders bij groepen van gesloten Jeugdzorg,
Ik maai het land aan de zijkant van ons huis,
Alma volgt een traject bij de Kamer van Koophandel en is in de weer met trainingen en het coachen van mensen,
Ik maak van lelijke nachtkastjes mooie nachtkastjes,
Agnes is lekker bezig met de training familieopstellingen, verandertraject bij verpleeghuizen en al haar andere activiteiten op het gebied van training en coaching,
Ik boen de schimmel van de muren en het plafond,
Danielle is druk met haar eigen praktijk en gaat een grotere kantoorruimte huren,
Ik snoei de verwaarloosde jasmijnstruik,
Karin is druk met haar logopediepraktijk, het is weer de periode voor het afnemen van testen bij haar clienten,
Ik veeg alle bloesems en blaadjes van de terrassen,
Anniek begint steeds meer hofleveranciers te krijgen voor MDFT en heeft haar certificaat voor Therapeut en Supervisor op zak,
Ik kijk of er al boekingen binnen zijn gekomen voor de bed and breakfast en probeer wat reclame te maken,
Ria is als orthopedagoog retedruk met haar detacheringsklus,
Ik sjouw troep naar de container,
Ynske reist een half jaar met een camper door Amerika, Canada en misschien nog wel meer landen,
Ik schilder vlakken op de muren van de gastenkamers en hang daar fotolijstjes op,
Ina doet nu toch weer wat trainingsopdrachten ondanks dat ze het rustiger aan wilde doen,
Ik zoek een winkel waar ze raamtrekkers verkopen,
Charlotte heeft een andere baan en ervaart minder stress,
Ik maak een kamer voor de jongere in orde die wij in de nabije toekomst gaan opvangen en begeleiden,
Andere Karin is als manager bezig met meer commerciele dienstverlening om minder afhankelijk te zijn van subsidies,
Ik ga naar de rommelmarkt om een gasfles en een tafeltje te scoren,
Mama heeft weer een zware klus geklaard bij een patient die ze heeft verpleegd,
Ik zet de plankjes in de keuken in de olie en de lak,
Minoes is tijdelijk gedetacheerd naar een ander filiaal en is actief bezig om nieuwe klanten te werven,
Ik knip rietstengels af om als decoratie in een pot te zetten,
En Roos, Dieuw, Annemieke, Annelies, andere Ria, Miranda, Nyncke, Gea, Natasje, Eugenie, Inge.........................allemaal DOEN ze,

Ik ben blij met wat ik DOE. En als mijn vriendinnen, dochter en moeder ook blij zijn met wat ze DOEN ben ik ook weer blij. Maar ik ben nog blijer met wie ik nu BEN en wie mijn vriendinnen, dochter en moeder ZIJN. Samen mogen we er ZIJN, dat maakt mij superblij!

" Heeee hallo, nog nieuws daar en hoe is het?"
" Nou eueuh, tja nieuws, dat klinkt nogal spectaculair maar het gaat in ieder geval goed hier. En niet sociaal wenselijk goed, het gaat echt goed. We hebben het ontzettend naar onze zin hier. Elke dag genieten we van onszelf, elkaar, onze bezigheden, ons niets doen en ons plekje.
Tja en verder hebben we van vier lelijke nachtkastjes weer wat leuks gemaakt. Kwastje verf, bovenkant eraf gehaald en houten plankjes er op gemaakt die geolied zijn. Ja, we zijn in de weer met de twee gastenkamers en daar horen ook nachtkastjes bij. Is dat leuk nieuws?
Oh ja en dochter Minoes en vriend Peter zijn op bezoek geweest. Dat is al weer een maand geleden maar toch. Minoes heeft geholpen met sauzen, net een diesel. Even op gang komen en dan maar doorgaan tot het gewoon af is. Geen steiger is haar te hoog. En niet te vergeten zijn Bert, Peter en Minoes bezig geweest met onze kledingkast in elkaar zetten. Zo'n Ikea ding met vele schroeven en ingewikkelde tekeningen maar het is een geweldige kast. Ik heb er weer mooie keurige rijtjes in gemaakt, natuurlijk keurig op kleur. Enne....Minoes en Peter hadden de primeur in ons zwembad, ze zijn er in gedoken begin april. Een stoere actie vond ik dat. Door de aswolk van de vulkaan zijn ze een week langer gebleven. De computer draaide overuren omdat er steeds gekeken moest worden of er nog nieuws was. Uiteindelijk is alles goed gekomen en hebben ze het hier fijn gehad. En ik vond het heerlijk om mijn dochter weer om mij heen te hebben.
Praat ik overigens niet te veel en zijn deze nieuwtjes wel leuk om aan te horen? Ook is Jan nog op bezoek geweest, nou ja bezoek, hij heeft ook meegeholpen als een bikkel. Jan is de broer (broertje eigenlijk) van mijn vriendin Ria. Door de aswolk, ja weer dat ding, is hij maar vijf dagen geweest. Met zijn groene ( hij heeft immers een groothandel in groente) vingers is hij druk geweest in de tuin en hij heeft een deel van het land gemaaid met onze nieuwe strimmer. Nee niet zo'n huis-tuin en keukending maar een echte motorstrimmer waarbij je ook een soort corset aan moet inclusief oordoppen en helm. Een interessant ding waarbij ik bijna moest kwijlen toen Jan daar mee bezig was. Mij leek dat namelijk ook wel een mooi taakje maar daarover later meer. Die mooie strimmer hebben we gekregen van Minoes en Peter en in ruil daarvoor hebben zij de gordijnen uit Utrecht meegenomen. Zij blij en wij blij. Al met al waren het gezellige dagen met Jan, die kan je er goed bij hebben hoor!
En niet te vergeten......................na al die bezoekjes waren Bert en ik ineens samen. Ook geen werkmannen over de vloer, geen aanloop, niks. Nou dat ging prima hoor! We hebben toen een geimproviseerde buitenkeuken gemaakt waar Bert al meerdere malen de keukenprins heeft gespeeld. Ook is Bert nog jarig geweest, mijn aanstaande zit nu echt in z'n vijftigste levensjaar. Het was een heeeeele rustige verjaardag maar Bert vond het prima. 's Morgens heb ik met het woordenboek in de hand nog een friteurpan voor hem gekocht in Pizarra. Hij wist niks maar niks is ook zo niks. Natuurlijk had ik de vorige avond om twaalf uur wel gezongen uit volle borst. Maar goed de pan is toch wel lekker voor de calamares, tortillas camerones, croquetas de pollo enzo. En wat een ontzettend origineel kado van mij.
De volgende dag heeft Bert 'm meteen uitgeprobeerd toen Karin, Peer en Bram kwamen uit Nederland. We hebben met z'n allen heerlijk gesmikkeld. En de jongens aten als dokwerkers, overigens de gehele week. Een nieuwe ervaring voor ons om kinderen over de vloer te hebben. Nou die hebben zich prima vermaakt zonder televisie, skelter, fiets, skateboard, Wee (hoe schrijf je dat) en ander speelmateriaal dat wij niet hebben. Ze hebben genoten in het zwembad, spelen met stokken, spullen klein maken in de container, ons helpen met klusjes, meelopen met de geitenboer en niet te vergeten het pasgeboren geitje redden dat in de greppel was gevallen. Natuurlijk zijn we ook nog een dagje naar het strand geweest in Qualdamar, een half uurtje rijden hier vandaan. Karin, Bert en ik hebben ons heerlijk vermaakt op het terras met tinto de verrano en visjes van de barbeque die klaargemaakt worden op het strand.
En toen was het moederdag, hier in Spanje wordt Dia de madre een week eerder gevierd maar flexibel als we zijn deden wij het op 9 mei j.l. De jongens hadden op school dingetjes gemaakt maar niet meegenomen naar Spanje. Even improviseren dus, een mooie foto van Bram en Peer op het strand uitgeprint en in een lijstje gedaan en ze hebben allebei een gedichtje van internet overgeschreven met op de achterkant een foto van zichzelf. Ik had dus een geheimpje met ze en om 8.15 uur kwamen ze op die bewuste moederdag naar onze slaapkamer. Met kadootje, koffie en crackertjes hebben ze moeder Karin verrast. Een prachtig gezicht! En Karin verrast. De kleine en mooie dingen in het leven!
Kun je de aandacht er nog een beetje bijhouden? Voor de derde keer komt die aswolk om de hoek kijken want ook Karin, Bram en Peer konden niet weg op de geboekte datum. Drie dagen later lukte het wel.
Jee, wat kun jij goed luisteren zeg, verveel ik je nog niet? Er zijn namelijk ook nog mensen van de Hoenderloo Groep geweest om de boel hier te inspecteren. Ventilatiemogelijkheden, brandblussers, rookmelders, kluis, vluchtplan en nog meer veiligheidsvoorschriften. En gelukkig was onze koelkast ook schoon. Op een paar kleine dingen na was de boel in orde. 's Avonds werden Bert en ik uitgenodigd om mee uit eten te gaan. Lekker en eenvoudig gegeten in het sportcafe van Pizarra. De sport stond overigens wel heeeel hard aan op de televisie. De volgende dag zijn de mannnen weer vertrokken en nu maar hopen dat er gauw een aanmelding binnenkomt voor de opvang en begeleiding van een jongere. Hij of zij heeft in ieder geval een mooie kamer met eigen badkamer.
Nou, ik geloof dat ik wel door de nieuwtjes heen ben. Of.........nog even mijn actie met de auto. Al maanden hebben Bert en ik het er over wanneer we nou eens een deuk, kras of iets dergelijks in de auto rijden. Er rijdt namelijk geen Spanjaard rond zonder kras of deuk. Nou het moment was ineens daar. Bert ging buiten de poort plassen (tja waterbesparing heet dat) en zag ineens onze auto tegen de muur staan. Greetje was vergeten de handrem er goed op te zetten en aangezien hier niets vlak is was de auto voor zichzelf begonnen........op pad en tegen de muur gestrand. Kan gebeuren!
Ik ben bijna klaar maar wil nog een zorg met je delen. Nou ja voornamelijk de zorg van Bert. Het is pas mijn zorg als het moment daar is. Ons water begint op te raken en als er geen regen valt is het over een aantal weken afgelopen. Dan kunnen we droog-douchen. Reservoir bijna op en in de bron komt weinig nieuw water. Bert pompt regelmatig water vanuit de bron naar het reservoir maar als er geen water in de bron zit valt er niks te pompen. Nee, wij zitten niet aangesloten op de waterleiding, we wonen immers op het platteland. Natuurlijk kan er wel een trekker komen om ons water aan te vullen maar de waterboer heeft niet zo'n lange slang om bij ons reservoir te kunnen komen. Een probleem dus. Volgende week gaat Bert toch maar naar de Junta. Dat zijn belangrijke mensen in Andalusie, zeg maar de bazen van Andalusie. Misschien hebben die een oplossing in ruil voor een krat bier.
Nou ik geloof dat ik door mijn nieuwtjes heen ben. Dat ik nogal allergisch reageer op de bloesems van de olijfboom is niet echt nieuws, dat onze wc-pot lekt is ook niet interessant, misschien is het nog leuk om te weten dat Bert tegenwoordig een armbandje en een kettinkje draagt, dat de Feria 2010 in Zalea is begonnen is alleen maar leuk voor ons......
Wat nog wel de moeite waard is..............Alexy, onze Russische werkman is samen met ons de gastenkamers aan het opknappen. Die worden helemaal leuk. Bert is druk in de weer om de website te updaten en visitekaartjes te maken. Ik heb onze finca inmiddels aangemeld bij websites. Dan kunnen mensen ons nog beter vinden. En.......de eerste boekingen zijn binnen.
Sorry, ik heb nu genoeg gebabbeld. Vertel...............hoe is het met jou dan?"