Alegria de la vida y mas de Bert en Margreet

zondag 7 maart 2010

De verbouwing 3




Inmiddels is het ruim 3 weken geleden dat we de sleutel van ons huis kregen. In de afgelopen weken is er al veel werk verzet
Ik zit nu op bed te tikken (ja, we hebben internet!)in het appartementje onder ons huis. Dat is de enige plek die nog droog is. Er zijn prachtige zonnige dagen geweest maar vooral ook veel, heel veel regen. Tja en de lekkage kan pas verholpen worden als het langere tijd droog is. Een schrale troost is dat 80% van de huizen hier in de buurt lekkage hebben. We zullen het nu nog even moeten doen met alle emmertjes, teiltjes en pannetjes om ons heen die verschillende soorten "plop" geluidjes maken. De muren en plafonds zijn kennelijk "vruchtbare grond" want het krioelt van de baby-naaktslakken. Om mij heen zie ik zwarte, grijze en groene kleuren. Als het nog even doorgaat met regenen kunnen we daar prachtige bloemen of misschien wel paddenstoelen verwachten. Nu is het voor mij nog gewoon schimmel.
Van verschillende vrienden uit Nederland kregen we telefoontjes en smsjes omdat het slechte nieuws over het weer in Spanje nogal zorgelijk was. Lief die belangstelling maar gelukkig is het hier niet zo ernstig als aan de kust bij Malaga.
Maar goed dit terzijde. Het berichtje heet immers "verbouwing 3".
Dagelijks heb ik 2, 3, 4 of 5 mannen om mij heen. Wat een luxe!Ik kan het eigenlijk wel stoere mannen noemen met rubberen laarzen aan niet te vergeten. Een aantal dagen geleden zijn de vloeren gestort in anderhalf uur tijd. Voortdurend zag ik kruiwagens met beton voorbij komen in een razend tempo. De zweetdruppels vloeiden rijkelijk. Tussendoor mocht ik van Jos de beton die naast de kruiwagens viel wegharken. Nou daar ging ik met mijn werkschoenen. In een mum van tijd zat de beton in mijn schoenen. Ik heb me daarna maar met mijn eigen klusjes bezig gehouden en natuurlijk koffie gezet. De betonvloer zit er in ieder geval strak en glad in.
Ook hebben we nog een mijlpaal gehad. Ik heb de eerste steen gelegd. Een leuke belevenis, ondanks dat de champagne ontbrak. Inmiddels zijn de muren tussen de keuken en de slaapkamer en de slaapkamer en de badkamers al ruim halverwege. Jos heeft meters gemaakt hoor! Fo(e)i, fo(e)i, fo(e)i Jos!
Vandaag is onze Rus Alexis (ja, we hebben hier meerdere smaken rondlopen) begonnen met het tegelen van de vloeren. We krijgen prachtige terracottategels in het huis.
En dan mijn Bert, dat is het manusje van alles en volop in de leer bij Jos. Het zal mij niet verbazen als hij straks met een tupperware broodtrommel op pad gaat om te metselen, te stuccadoren, stenen te kruien. En hij zal dan zeker zijn "vuistje" meenemen want daar heeft hij al heel wat uurtjes mee gewerkt. Morgen ga ik eindelijk elastiekjes kopen voor Bert want dat lange haar is toch wel lastig met dit werk.
Ik vorder gestaag met het afbranden en oliƫn van de deuren, kozijnen en luiken. Ze worden donker bruin. Zeer verrassend voor mij maar het past mooi bij de sfeer van het huis en hier noemen ze dat "rustica". Als er ook maar even iets fout, scheef of hoe dan ook gaat zeggen we tegen elkaar "maakt niet uit, dat is typisch Andalusisch en zo leuk rustica"! Oh ja, Jos heeft ook de "rajas" (wij noemen dat tralies) gemaakt en geplaatst voor de ramen. Niet geheel recht en strak omdat Jos zegt dat het "rustica" is. Ja, hij kan het leuk uitleggen.
Vanmiddag kwamen Frank en Bettie nog gezellig buurten, even een bakkie gedronken. In het weekend hebben we daar ook lekker gegeten. Ons Bobke, de hond, kwam ons meteen tegemoet lopen. Wat een rijkdom zeg, eten aan een tafel en op een stoel. En natuurlijk was ook het eten heerlijk. Vooral dat voorgerechtje met garnalen en advocado Bettie!
Nu zo onder het dekbed in plaats van op het dekbed en dan lekker slapen. Morgen om 8 uur zijn we (nou eigenlijk Bert, ik ben altijd wat later) weer paraat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten