Zeuren maar wel een mooie witte muur!

Ik was er al aan begonnen..............de zijmuren wit sauzen (dat vindt mijn Belgische vriendin Charlotte zo'n leuk woord) bij gastenkamer Azul. Of is wit kalken een betere benaming? Bij Rojo was de muur al wit gemaakt door mij, helderwit want daar hou ik van. Bij Azul zat er veel groene aanslag op van het vele vocht van afgelopen winter. Niet zo presentatief voor de gasten toch?!
Bert en ik hadden afgesproken om Azul samen af te maken. En toen werd ik overvallen door die voedselvergiftiging en stond ik te zwabberen op mijn benen. Op de grond is niet zo erg maar zwabberen op een ladder is misschien minder handig.
Ik stelde Bert vriendelijk en liefdevol voor om het sauzen af te maken en de randjes wilde ik dan wel doen. En daar was ie weer:" wat kan jij zeuren zeg". Doe ik zo mijn best om het netjes te vragen maar hoe ik het ook doe het heet "zeuren". Wat is dat toch?
Maar goed, daar ging ie. Werkkleding aan, spullen pakken en aan de slag. Toen ik wilde helpen kreeg ik de boodschap " als jij aan het werk gaat en niet goed wordt door die vergiftiging, ik breng je niet naar het ziekenhuis in Malaga". Dat was duidelijke taal. En eigenlijk had ie ook wel gelijk............de zon scheen inmiddels ook behoorlijk fel en dan is sauzen niet zo'n handige bezigheid met een wiebelig lijf.
Om toch mijn bijdrage te leveren ging ik de duivenpoep op het terras verwijderen. Ook leuk! De bloempotjes en prullen afsoppen, stofzuigen (ja, ik zuig de terrassen nadat ik ze geveegd heb.......ideaal!) en meer van die klungeldingen die nergens over gaan maar ik erg graag doe.
Tussendoor mijn geliefde voorzien van een biertje want het was weer heftig zweten. En tja, misschien had ik wat goed te maken. Een aantal uurtjes later had ik een spierwitte zijmuur. Het deed je bijna pijn aan de ogen, zo helder. Bert gauw het zwembad in....
Weer een klusje geklaard, met dank aan mijn lief en ik helemaal blij.
En zeuren.............ik zal het vast en zeker nog wel een keertje doen!