Vuurtje

Een centrale verwarming, vloerverwarming, nou ja gaskachels mag ook nog, daar doen ze hier niet zo veel aan in Andalusië. Dat is 10 maanden in het jaar ook niet nodig maar die overige 2 maanden is het 's avonds toch wel lekker. Gelukkig hebben ze daar houkachels en open haarden voor. In het huidige appartementje waar we nu een aantal weken gewoond hebben is gelukkig een open haard. Morgen of zaterdag gaan we overigens weer verhuizen, naar een kamer bij Bettie en Frank in Alora. Maar dat terzijde. Meerdere keren hebben we via Frank een cementton ( van de zwarte grootachtige emmers die mijn vader gebruikt bij het bouwen en verbouwen) met stukken hout gekocht. Hout van olijvenbomen begrepen we later. Samen met een aanmaakblokje van onze plaatselijke supermarkt Mercadona gaf dit een prachtig vuurtje. Meestal aangemaakt door Bert en een enkele keer door mij. Lekker warm en nog gezellig ook. Bert constateerde dat er wel veel kleine stukken hout in de ton zaten, die stookten we in een mum van tijd op. Tussendoor nog een zak hout bij de benzinepomp gehaald maar dat was ook niet wat. Dat hout leek wel versteend maar als de brand er in zat was het zo maar weg. Bert vroeg dus om grotere stukken. Na meerdere tonnen hout was de boodschap eindelijk door gekomen. Wij kochten een ton met grote stukken hout, het waren halve bomen en kleine stukjes om het vuur aan te maken waren nu achterwege gebleven. Tja Bert, jij had gevraagd om grote stukken en nu had je grote stukken, hele grote stukken. Gisteren aan het eind van de middag begon Bert een vuurtje te stoken. Dat was een hele klus had ik al gauw door. Inmiddels zat ik nog met de laptop buiten en toe ik binnen ging kijken was er nog steeds geen vuurtje, nou ja een heel miezerig vuurtje. De aanmaakblokjes vlogen er door en de grote blokken hout kregen de vlam maar niet te pakken. Ik deed ook nog een poging maar was er al gauw klaar mee, het lukte mij ook niet. Ik ging nog maar even naar het washok om de was op te hangen, het was te koud om lekker op de bank te zitten. Doorzetten, ja dat deed Bert. Nu werd de fles olijfolie er bij gehaald. Gelukkig kost dat spul hier toch bijna niks. Dat deden ze vroeger ook begreep ik van Bert. En ja wel het vuurtje kreeg hij aan de praat. Helaas begon het als een dolle te waaien en de rook ging niet naar buiten maar naar binnen. Wat een rotlucht is dat! De houtblokken werden maar weer eens op een andere manier neer gelegd met de mooie tang die Bert van Inge en Gerjan heeft gekregen. Een ideaal ding volgens Bert. Vervolgens deed Bert nog een poging met de olijfolie. Een paar keer bleek de boel vlam te vatten maar na een poosje doofde het toch weer. Als laatste poging werd er een waxinelichtje onder het hout gezet. En dit leek goed te gaan. En het bleef goed gaan. Ondertussen had Bert lekkere hapjes klaar gemaakt voor het eten en die hebben we opgesmikkeld. En de was aan de lijn was inmiddels al weer droog. Dat ging een stuk sneller dan het vuurtje maken. Na uren zat er eindelijk goed de brand in en toen opperde ik om naar bed te gaan. Beetje lullig misschien....... We hadden dus maar kort plezier van het mooie vuurtje van Bert.
Straks maar nieuwe aanmaakblokjes kopen en wat kleine stukjes hout en dan gaat Bert vast en zeker weer poging doen. Want hij kan het, dat weet ik.....